





کشاورزی مشغول پاشیدن بذر بود
مرد مغروری به او رسید و با تکبر گفت ...
بکار بکار که هر چه بکاری ما میخوریم.
کشاورز نگاهی به او انداخت و گفت ...
دارم یونجه میکارم!!!!

ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﺪﻡ !
ﻭﺧﺘﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﻢ ﯾﻨﯽ ﺟﻮﺭﯼ ﻣﯿﺰﺩﻧﻢ ﮐﻪ ...
ﺍﺻﻦ ﻭﻟﺶ ﮐﻦ ﺑﻐﺾ ﺭﺍﻩِ ﮔﻠﻮﻣﻮ ﺑﺴﺖ
---------------------------------------------------------------
ﭘﺴﺮﻩ 30 ﺳﺎﻟﺸﻪ، ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﻧﺮﻓﺘﻪ ﺍﻭﻧﻮﻗﺖ ﻣﯿﮕﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﻨﮓ
ﻭﺍﺳﻪ ﺩﻓﺎﻉ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻡ ﺑﺮﻣﯿﺨﯿﺰﻡ ..
ﺷﻤﺎ ﺻﺒﺢ ﻫﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻇﻬﺮ ﺑﺮﺧﯿﺰ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺩ ﺗﻮ ﺯﺣﻤﺖ ﺑﯿﻮﻓﺘﻲ
ﻻﻣﺼــﺐ

"گلشیفته" که نام آن یادآور گلشیفته فراهانیبازیگر مهاجر ایرانی است توسط بهروز شعیبی کارگردانی ساخته میشود که پیشتر کوشیده بود با ساخت آثاری همچون «سیانور» و «پرده نشین» خود را به عنوان نیرویی ارزشی در سینما و تلویزیون معرفی کند.
با این حال "گلشیفته" نه تنها در ردیف محصولات موسوم به ارزشی جای نمی گیرد که یک کمدی کاملا روتین است با محوریت دختری شهرستانی به نام گلشیفته که برای تحقق امیالش به تهران سفر می کند.
نازنین بیاتی که در «دربند» با نام خودش نازنین ایفاگر دختری شهرستانی بود که از دختری تهرانی رکب میخورد در «گلشیفته» باز هم سیمای یک دختر شهرستانی را بازی خواهد کرد؛ البته در اینجا برخلاف «دربند» سیکلی از اتفاقات خنده آور است که به هنگام حضور وی در تهران رخ میدهد.
نازنین بیاتی متولد ۱۵ دی ۱۳۶۸ در تهران، بازیگر است
فارغ التحصیل رشته تئاتر با گرایش طراحی صحنه از دانشگاه آزاد در مقطع کارشناسی است، علاقه چندانی به بازیگری نداشت، اما در اولین کار بازیگری به حدی درخشید که جایزه مهمی نیز گرفت

صبا کمالی در خصوص اطلاعات تاریخی خود از نقشش در نمایش "دولت ضعیفه" گفت:
من نقش "انیسالدوله" را دارم که اطلاعاتم در موردش کامل نبود اما صحبتهایم با آقای خلیلی و همچنین تجربیاتم در عرصه تئاتر باعث شد به این نقش برسم. تمرینات ما به صورت فشرده و طی دو هفته برگزار شد که در این مدت همه عوامل فشارهای زیادی را متحمل شدند اما به یکدیگر کمک کردیم تا همه چیز آماده اجرا شود. خوشبختانه حالا به گفته مخاطبان، نمایش "دولت ضعیفه" نمایش خوب و رضایتبخشی است.
این بازیگر درباره کمکاری و دوری خود از تلویزیون بیان کرد:
علت کمکاری و دوری من از تلویزیون به خاطر ایراداتی است که این رسانه دچارش شده و باعث شده که هنرمندان از آن ناراضی باشند و مردم هم با آن قهر کنند. اگر تلویزیون شرایطی پیدا کند که مردم تشویق شوند سریالها را ببینند، من هم تشویق میشوم در این مدیوم کار کنم اما متأسفانه تلویزیون به مردم و مخاطب احترام نمیگذارد و کار خود را انجام میدهد و ما نمیدانیم این سیاست از کجا نشأت میگیرد.
صبا کمالی در ادامه صحبتهایش درباره فضای حاکم بر تلویزیون گفت:
همانطور که ما وظایف زیادی در قبال جامعه داریم، تلویزیون هم وظایف مختلفی دارد و باید حفره فرهنگی جامعه را پر کند اما هیچوقت این کار را انجام نمیدهد. تلویزیون هیچگاه از ما نمیپرسد علاقه و طرز فکرتان چیست و چه برنامههایی دارید؟ فقط ما را تبدیل به یک سری طوطی کرده که متنهایی را به ما میدهد و میگوید اینها را جلوی دوربین بگویید. این مشکلات باعث شده از مدیوم تلویزیون فاصله بگیرم و به حضور در تئاتر مشغول شوم.
بازیگرنمایش "دولت ضعیفه" درباره انتظارش از رسانههای حوزه فرهنگ و هنر گفت:
رسانههای مکتوب و غیر مکتوب باید کمککننده هنر باشند و دست به دست هم بدهند تا سطح فرهنگ جامعه بالا برود. البته ممکن است بعضی از رسانهها انگیزهشان این باشد که اتفاقاً سطح فرهنگ مردم بالا نرود که آنها تکلیفشان مشخص است ولی رسانههایی که به دنبال بالا بردن سطح فرهنگ مردم هستند باید برای رسیدن به این مهم تلاش بیشتری انجام بدهند.
صبا کمالی در پایان این گفتوگو خاطر نشان کرد:
در دنیای امروز که فضای مجازی یک ابر قدرت محسوب میشود و به راحتی میتواند شأن بزرگترین آدمهای دنیا را هم پایین بیاورد، کار مطبوعات و رسانهها سختتر از قبل شده است و باید حتماً سعی کنند از فضای مجازی عقب نمانند چون در صورت ناکارآمد بودن رسانههای رسمی در مقابل شبکههای مجازی، آسیبهای مختلفی به آدمهای جامعه وارد میشود.

مونا فرجاد بازیگر سینما و تلویزیون اخیرا در فیلم «ماهورا» ساخته حمید زرگرنژاد حضور پیدا کرده است. «ماهورا» فیلمی دفاع مقدسی است.
مونا فرجادبازیگر فیلم «ماهورا» درباره پیش تولید و شرایط ساخت این فیلم گفت:
«بازی در این فیلم شرایط خاص خود را دارد. به حدی این فیلم سخت بود که نمیشود درباره آن توضیح داد. ما یک چیزی درباره سختی میگوییم. یکی از کارهای که باید انجام می دادم و بسیار هم سخت بود قرار گرفتن داخل یک قایق بسیار باریک بود که برای انجام آن بسیار عذاب کشیدم. برای پلان به پلان این فیلم زحمت کشیده شده است. تمام کسانی که در این پروژه حضور داشتند با دل و جان کار کردند. ساخت «ماهورا» یک کار نشدنی بود که توسط دوستان انجام گرفت. کارهایی که در این سینما نمیتوان انجام داد را ما در این کار شاهد بودیم. من روزی که ساعد سهیلی را سر کار دیدم نشناختم. به این دلیل که گریم عجیب و غریبی داشت و در نوع خود جالب توجه بود. »
فرجاد درباره بازی در این فیلم گفت:
«قطعا بازی در «ماهورا» برای من یک نکته مثبت قلمداد میشود. تمام تلاشم را کردم که نقشم را به خوبی بازی کنم. آقای زرگرنژاد معتقد بودند شرایط بازی بازیگران در این فیلم مثبت بوده است. فیلمهای دفاع مقدس در سینمای ما در این سالها دچار تکرار بوده است، اما فیلم «ماهورا» یک درام عاشقانه است که دفاع مقدس را متفاوت از آنچه تا به حال دیدهایم نشان میدهد. موضوعاتی برای یک عشیره در این فیلم رخ میدهد که بسیار دردناک است. این فیلم فقط رشادت مردان جنگ نیست بلکه حضور زنان هم به خوبی به تصویر کشیده میشود.»
بازیگرفیلم «ماهورا» درباره قبول شدن این فیلم در جشنواره فجر گفت:
«به حدی برای این فیلم زحمت کشیده شده است که نمی توانند فیلم را در جشنواره قبول نکنند. چندین ماه برای ساخت این فیلم زمان صرف شد. آقای زرگرنژاد سه ماه فقط در اهواز حضو داشتند. بازیگران در این فیلم فوقالعاده بودند. خانم حجار و کیان افشار هم در این فیلم عالی حاضر شدند.»

مهرداد رایانی مخصوص کارشناس مجری بخش تئاتر «چشم شب روشن» شنبه چهارم آبان میزبان سالارعقیلیخواننده و خیرالله تقیانی پور کارگردان نمایش «کلنل» برای گفتگو درباره نقش موسیقی ایرانی در تکامل نمایشنامه ایرانی بود.
عقیلی در ابتدا با تسلیت به بازماندگان زلزله دردناک غرب کشور و مردم کرمانشاه، از خداوند برای این مردم صبر آرزو کرد. او که کارشناسی بازیگری دارد، درباره حضورش در یک نمایش صحنه ای توضیح داد:
«همه هنرها به هم مربوط هستند. حتی یک خطاط زمان خلق اثر هنری خود به موسیقی گوش می دهد. تحریرهایی هم که ما در موسیقی ایرانی داریم و مردم با عنوان چهچه آن را می شناسند، به معنای نوشتن است. در حقیقت ما با آواز داریم می نویسیم.»
این
خوانندهموسیقی سنتی تأکید کرد:
«من کلاسهای خوشنویسی را هم خدمت استاد کوهستانی آغاز کردم. با او که گفتگو کردم، می گفت آواز و خط عین هم هستند. تمام هنرها به هم متصل و پیوسته و مکمل یکدیگر هستند و نمی شود آنها را از هم جدا کرد. وقتی موسیقی در یک تئاتر قرار می گیرد آن را تکمیل می کند. موسیقی فضا را برای مخاطب تلطیف می کند؛ به نوعی که اصلا متوجه نمی شود چه زمانی نمایش شروع و چه زمانی تمام شد.»
او به بحثی که با کامبیز روشن روان داشته اشاره و تصریح کرد:
«من زمانی که دانشجو بودم، از سر کلاس های تئاتر، یواشکی می رفتم و در کلاس های موسیقی شرکت و از صحبت های استاد روشن روان تلمذ می کردم. ایشان می گفت ما در یک فیلم سینمایی حدود ۵۵ دقیقه موسیقی داشتیم ولی شما آن را نمی شنیدید، آنقدر که در بطن کار چفت شده بود.»
خواننده قطعه «ایران جوان» یادآور شد:
«موسیقی با هر کدام از هنرهای تئاتر، سریال یا فیلم سینمایی که تلفیق شود می تواند نتایج مثبتی به همراه داشته باشد.»
در ادامه تقیانی پور نیز اظهار کرد:
«نمی شود از موسیقی سنتی در نمایش ایرانی حرف زد و اسم آقای عقیلی را نادیده گرفت. موسیقی عنصر لاینفک نمایش ایرانی است. مثلا در تعزیه، خیمه شب بازی، تخت حوضی، نقالی، پرده خوانی و… موسیقی آوازی نقش بسزایی دارد. ما هم سعی کردیم در «کلنل» که تا انتهای این هفته در سالن اصلی تئاترشهر روی صحنه است، این بخش موسیقی را به شکل دیگری ادامه بدهیم. آقای عقیلی دستی بر آتش تئاتر دارد و ما هم طرح و متن را برایش فرستادیم. او که خودش را عضوی از خانواده تئاتر می داند، سر تمرین ها هم تشریف آورد. بعد هم جناب آقای زرین را برای آهنگسازی معرفی کرد.»
عقیلی در این خصوص گفت:
«قبل از «کلنل» به کارگردانی آقای تقیانی و با بازی زیبای بازیگران این اثر، پیشنهاداتی به من شده بود. اما به قدری از این کار خوشم آمد که دوست داشتم این نمایش را پنج بار ببینم. تا به حال چهار بار که آن را تماشا کرده ام و فقط یک بار دیگر مانده است.کاری مثل «کلنل» تفکربرانگیز و البته غمگین است و خود من هر چهار باری که به تماشای آن رفتم، گریه ام گرفت. بازیگرانی چون خانم مونا فرجاد هم که در این اثر بازی می کنند هر شب گریه می کنند. برایم سوال بود نکند از اشک مصنوعی استفاده می کنند اما ایشان به من گفت این بازی خودشان است و هرشب واقعا گریه می کنند و این همذات پنداری مخاطب را هم به همراه داشت.»
او همچنین درباره قطعه «در زیر آوار» توضیح داد:
«این اثر را به داغ دیدگان زلزله اخیر تقدیم کردهام و کاری از شایان کریمی با شعری از سعید رمضانی است. ما ۹ سال پیش برای کنسرت به طاق بستان در کرمانشاه رفته بودیم. مردم آنجا خیلی به ما محبت کردند، لطف داشتند و مهمان نواز بودند. واقعا وقتی این اتفاق افتاد اندوهگین شدم. شاید هنرمندان از نظر مالی آنقدر بضاعت نداشته باشند که بتوانند کمک های آنچنانی کنند و من گفتم با هنرم کاری کرده باشم.»
در پایان صالح علا نیز بیان کرد:
«هر بار با آقای عقیلی برخورد دارم، می بینم بیشتر از آن چیزی هستند که من فکر می کردم.»
تعداد صفحات : 368