محمدحسین
بازدید : 198
/ زمان : 17:44:
غزل شماره ۲۱۲ حافظ در رابطه با گله و شکایت از حضور شاه یحیی که یکی از رجال لئیم و منافق آن زمان بوده و دوری از شاه شجاع سروده شده است. در هنگام سحر حافظ با جام می و ساقی زیبارو خلوت کرده است، در وقت مستی معشوق زمان جوانی خویش را طلب می‌کرده اما این اتفاق غیر ممکن بوده است؛ در وادی سیر و سلوک و طریقت سلامت وجود ندارد.