اس ام اس , جوک , عکس طنز

غزل شماره ۲۰۶ حافظ پس از گلایه، یاد می‌کند از شب‌هایی که در محفل شاهانه درباره حسن خلق و امتیاز آن بر زیبایی بحث می‌کرده است. در ابتدای غزل به یار می‌گوید که قبلا بیشتر از این‌ها به فکر عاشقان بودی و همه مردم می‌دانستند که تو با ما مهر می‌ورزی. سپس می‌گوید قبل از آفرینش زمین و آسمان چشم من عاشق کمان ابروی یار بوده است.